Όλοι μιλούν για πίστη στην Ανάσταση αλλά με την πιστευτική τους στην αθανασία των ψυχών αναιρούν την δύναμη της Ανάστασης! Ο απ.Παύλος λέγει στον Τιμόθεο :"Νόει αυτά που λέγω" που σημαίνει ότι η Ανάσταση των νεκρών δεν είναι λεκτική φράση αλλά νοηματική ...δηλαδή εκπέμπει επίγνωση πίστης!
Με την αρχαία μυθολογική ευρεσιτεχνία περί ψυχής αθανάτου να έχει εισχωρήσει στο προαύλειο χώρο της νεοσύστατης Εκκλησίας απο τους αυτοπατεροποιημένους σφετεριστές της Αποστολικής διαδοχής επεβλήθη η αλλοίωση νοήματος κοινώς εχάθη η Αλήθεια περί της Ανάστασης των νεκρών,η άπαξ παραδοθείσα πίστη στους αγίους.Ούτε λίγο,ούτε πολύ προσετέθη υπό της θρησκευτικής εργολαβίας η "αθανασία των ψυχών" ως απαραίτητο προσθετικό ενίσχυμα... στο άγιο θεμέλιο της πίστης που είναι ο Χριστός και η Ανάσταση των νεκρών. Αυτή η προσθετική της εθελοθρησκείας εθεωρήθη απο τους μεταγενεστέρους ως αυθεντία,κάτι για το οποίο εξεζήτησαν μετά λαιμαργίας οι θρησκευόμενοι κατακυριευτές για να διασφαλίσουν την θέση της εξουσιαστικής τους καθέδρας.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός,(χωρίς να θέλω να κρίνω την όλη πνευματική στάση και ιστορία του συγκεκριμένου που θα αναφέρω) ...το πως άνθρωποι καθιερώθησαν ως μέγιστοι διδάσκαλοι έχοντας ως πρόταγμα πίστης την ελπίδα στην αθανασία της ψυχής αντί της μόνης αληθινής Λογικής ελπίδας που είναι η ανάσταση των νεκρών!
Παραθέτω τι έλεγε ο διάσημος Μούντυ που ειλικρινά ελπίζω να βρεί έλεος, όπως όλοι μας ,όχι την ημέρα του ενταφιασμού αλλά την ημέρα της ανάστασης των δικαίων!
Έλεγε λοιπόν το εξής "Καποια μερα θα διαβασετε στα νεα, οτι ο Μουντυ πεθανε. Μην το πιστεψετε!!! Εκεινη τη στιγμη εγω θα ειμαι περισσοτερο ζωντανος απ' ο,τι ειμαι τωρα!! Γεννηθηκα σωματικα το 1837, πνευματικα γεννηθηκα το 1855. Αυτο που γεννηθηκε απο τη σαρκα θα πεθανει. Αυτο που γεννηθηκε απο το Πνευμα θα ζει για παντα!!!" Dwight L. Moody
Θά θελα να κάμω μερικές σκέψεις πάνω στα λεγόμενά του.
Αν είναι ζωντανός ο κ.Μούντυ όπως έσπευδε να αποφανθεί και να αυτοδικαιωθεί πριν την έλευση του Χριστού ...υπάρχει ένα ερώτημα κρίσεως που δεν έλαβε υπόψη του,το ότι :όταν έλθει ο Χριστός να αναστήσει τους νεκρούς δεν θα τον βρεί αφού δεν θάναι όπως διαλαλεί με τους νεκρούς της γης.
Συνεπώς ο κ.Μούντυ προτρέχει και βιαστικά καλεί το δογματικό του ασσανσέρ να του δώσει ζωή,και όχι να περιμένει εν τω ύπνω,όπως αναφέρει ο Κύριος τον θάνατο,την ένδοξη πρωία του ερχομού του Χριστού,όπου και θα γίνει η ένδοξη ανάσταση όχι των σωμάτων αλλά των νεκρών. Δεν βλέπουμε να ομιλεί εδώ συγκεκριμένα περί Ανάστασης ο Μούντυ και αυτό σημαίνει ότι το μισό Ευαγγέλιο το άφησε απέξω.Δεν ήξερε ...ότι χωρίς την μέλλουσα ανάσταση νεκρών που θα πραγματοποιήσει ο ερχόμενος Χριστός δεν υπάρχει σωτηρία,δεν υπάρχει δικαίωση...εις μάτην όλα,και η πίστη καθόσον οι κεκοιμημένοι θα ήταν απωλεσθέντες.
Δεν μπορεί ο λόγος μας να είναι ελλειπής,δεν μπορούμε να πάρουμε ζωή μόνοι μας,όπως είχαν θεσπίσει οι αρχαίοι οι μή έχοντες γνώση της δύναμης του Θεού να ανασταίνει τους νεκρούς.Η ανάσταση δεν είναι το κερασάκι που λείπει απο την θρησκευτική τούρτα που φτιάξαμε για να χορτάσουμε ζωή.Δεν μπορεί να είμαστε ανώτεροι απο τον Χριστό που έμεινε νεκρός επι τρείς ημέρες εν τη καρδία της γης και μεις να λέμε ότι μόλις πεθάνουμε ...αμέσως θα πάρουμε ζωή με κάποιο δικό μας τρόπο.Αν δεν ανίστατο ο Χριστός μετά απο 3 ημέρες δεν θα είχαμε σήμερα καμία ελπίδα ανάστασης προς ζωή.
Με συγχωρούν οι φίλοι μου αλλά δεν μπορώ να μη τονίσω την αναγκαιότητα της ζωής μόνο μέσω της ανάστασης απο τους νεκρούς,που θα χαρίσει ο Χριστός στους υπακούοντες και πιστεύοντες εις Αυτόν.όλους αυτούς που εν ζωή διακηρύσσουν αυτή τη μακαρία ελπίδα,για να τη βρούν όταν τους θυμηθεί ο Κύριος τη στιγμή του ερχομού Του.
Ας μη προτρέχει κανείς αυτόκλητος σύμβουλος να αγνοεί τι συνέβη στον θάνατο του Χριστού ..." Διότι ως ο Ιωνάς ήτο εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτω θέλει είσθαι ο Υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας"...Κάποιος δυσαρεστήθηκε και ήθελε να υπερασπισθεί την άποψη του Μούντυ...και μου είπε ότι ο Μούντυ είναι ηδη στον ουρανό..Όμως για το ποιόν εμείς φροντίζουμε να είναι στον Χριστό ή ποιόν θέλουμε εμείς να φροντίζει ο Χριστός ,δεν είναι βέβαια δική μας φροντίδα αλλά κυριαρχικό δικαίωμα του Χριστού ποιούς θα αναστήσει προς ζωή...Ας καταλάβουμε ότι ο Χριστός δεν βλέπει σε μεγάλα και τρανά-δημοφιλή πρόσωπα αλλά βλέπει σε απλούς ταπεινούς,στα μη όντα,σε όλους αυτούς τους ελαχίστους που δεν λένε δικά τους λόγια αλλά υπακούουν στον ζωοποιό λόγο του Χριστού που θα τους σηκώσει απο τη γη του θανάτου όλους μαζί και όχι ένα-έναν.
Όσον αφορά την παραβολή του πλούσιου και φτωχού που πολλοί σπεύδουν να χρησιμοποιήσουν για να βρούν εναντιώσεις για την Ανάσταση των νεκρών θα πω ότι είναι παραβολή και δεν έρχεται βέβαια σε αντίθεση με τα καθαρά λόγια του Χριστού.Ο Χριστός δεν σώζει πτωχούς-επαίτες,χωρίς λεφτά κλπ, ούτε απολύει τους πλουσίους του κόσμου,- δεν έχει φυσικά κριτήρια οικονομικά ο Θεός -...αλλά σίγουρα θα απολέσει όσους νομίζουν ότι είναι πλούσιοι δικαιούχοι των διαθηκών,τουτέστιν τους απειθείς πλην λεγόμενους Ισραηλίτες,αυτούς που αυτοσύστήνονταν ως τέκνα του Αβραάμ..,και στη θέση αυτών παίρνει τους λυτρωμένους κατά χάριν (Λάζαρος της παραβολής σημαίνει ελεημένος).
Πολλά έχουμε να πούμε αλλά δεν πρόκειται να μακρυγορήσω...γιατί υπάχει το Ευαγγέλιο που μόνο αυτό ανοίγει τα μάτια...μόνο σε αυτούς που ανοίγουν τα αυτιά τους,στον καθαρό Λόγο του Χριστού και όχι στους βασιλεύοντες παραδοσιακούς δογματισμούς.
φ.σ
