Είναι καλό να συμμετέχουμε στον οραματισμό για ένα κόσμο καλύτερο,για ένα κόσμο πραγματικά αγνό! Το πρόβλημα του κόσμου ανέκαθεν- η κύρια αιτία της δυστυχίας του- ,δεν είναι άλλο παρά το θέμα της μη παιδείας και της μη διαπαιδαγώγησής του. Δεν είναι το οικονομικό, το πολιτικό,το θρησκευτικό,είναι το εκπαιδευτικό, το ποιμενικό θα λέγαμε...η εικόνα των σκόρπιων προβάτων, είτε χωρίς ποιμένα,είτε με ποιμένες αγνωστικιστές ! Ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης είχε πει ξεκάθαρα ότι ο άνθρωπος γεννιέται ένα άγραφο χαρτί,γυμνός και πένης,χωρίς καμία αρετή να είναι εμφυτευμένη εντός του,και είναι απαραίτητο να διδαχθεί κατά πρώτον την διανοητική αρετή και κατά δεύτερον την ηθική αρετή δια του πρακτικού εθισμού της διδαχθείσας προς τούτο διανοητικής αρετής! Τα αποτελέσματα των κοσμικών διδασκαλικών συνομοσπονδιών είναι η κοινώς λεγόμενη και πάντα εις το πυρ το εξώτερον αποδιοπομπαία η αυτού η εξοχότης η Διαφθορά των συνειδήσεων!
Το εναγώνιο αίτημα όλων των αιώνων ήταν πάντοτε η εύρεση της αλήθειας των πραγμάτων,τι είναι πραγματικότητα,τι είναι η ζωή και όλα όσα σχετίζονται με αυτήν.Το πρόβλημα είναι οι διαχρονικοί σοφιστές ,οι εσαεί αγνωστικίζοντες,οι πάντοτε επ αμοιβή πωλούντες την σοφιστική τέχνη ,που απαλλοτριώνουν τα υπο των φιλοσόφων καλλιεργούμενα εδάφη και ενσπείρον ένα στείρο υλιστικό ρητορισμό-βερμπαλισμό με σκοπό όχι την αντικειμενική αλήθεια των πραγμάτων ,που έτσι κι αλλιώς arpiori πιστεύουν ότι αδυνατούν να την προσεγγίσουν... ,αλλά την υποκειμενική τους γνώμη που τεχνηέντως την επιβάλλουν απατώντας και διαφθείροντας την ευκόλως πεφορτισμένη ανομίες και αθλιότητες ανθρωπότητα .Γιαυτό κανένα πολιτικό-θρησκευτικό-κοινωνικό σύστημα όντας διεφθαρμένο δεν μπόρεσε να δώσει λύση στο προκύπτον αδιέξοδο βίωσης ...στον βίο αβίωτο του κάθε ανθρώπου.Ο Ρουσσώ το είχε αντιληφθεί ότι ο άνθρωπος μόλις εισέλθει στην κοινωνία διαφθείρεται,και το είπε ευθαρσώς ,μη συστεγαζόμενος με τον σοφιστικό ιδεαλισμό που τον ωνόμασαν ατυχώς Διαφωτισμό που έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι τεχνολογικά τελειοποιήσιμος και αυτό μόνο έχει ανάγκη για να προοδεύει χρησιμοιποιώντας μιά άθεη,ανήθικη,εγωπαθή λογική.
Ποιος λοιπόν μπορεί να μας δώσει τις πνευματικές αρετές που έχουμε ανάγκη,και που με αυτές ως θεμελιακές αξίες μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα ηθικό κόσμο,ένα τέλειο κόσμο που μόνο στα όνειρά μας μπορούμε να ονειρευθούμε...
Ο Χριστός ήταν εκ Θεού αποσταλείς ,ήταν έξω των κοινωνιών της διαφθοράς μας.Ο αναστημένος Χριστός είναι η μόνη στέρεη ,ακλόνητη,άφθαρτη Θέση πάνω στην οποία μπορούμε να οικοδομήσουμε το ήθος μας.Σ' ένα κόσμο που παρέρχεται,σαν σε κινούμενη άμμο ,είναι το ακλόνητο χέρι της σωτηρίας μας και σ' αυτή τη ζωή,αλλά και στην άλλη που έρχεται και που είναι η δίκαιη Πόλη,η πόλη των δικαίων,των κατά την ομοιότητα της ζωής του Χριστού ακολουθούντων.Ο αναστημένος Χριστός διδάσκει και απαντάει σε όλες τις απορίες του ανθρώπου,τον ελευθερώνει από τη σωρεία των μυστηρίων που τον πνίγουν,τον ελευθερώνει απο τα δεσμά των παθών του,του ανοίγει τον ορίζοντα των μη βλεπομένων, απο φύσει δούλο και τέκνο δυστυχίας τον αναγεννά σε φύσει ελεύθερο ,τον εντάσσει στην ελευθερία των τέκνων του Θεού!
Η σωτήρια τέχνη του Χριστού να διαπλάθει ανθρώπους κατ 'εικόνα και καθ' ομοίωση του Θεού μπορεί να γίνει πραγματικότητα σε όλους μας εφόσον απαραιτήτως διαθέτουμε ευήκοα ώτα για τον δυναμικό- ζωοποιό λόγο Του.
Ο πρώτος δίκαιος πολίτης είναι ο αναστημένος Χριστός ! και το έργο Του αρχίζει από δω στη γη, από μας τους πρώην χαμένους και απέλπιδες,τώρα δε εξαγορασμένους απελεύθερους συμπολίτες Του. Συμπολίτες Του για μια κοινωνία φυσική από σήμερα, που δεν έχει ημερομηνία λήξεως όπως της θνήσκουσας κοινωνίας των δούλων του πολιτικοθρησκευτικού συστήματος του κόσμου. Μην παραξενεύεστε... η μεταφυσική και αιώνια κοινωνία δικαίου των ανθρώπων του Χριστού είναι η φυσική προέκταση της κοινωνούμενης απο σήμερα εν πίστει δικαιο-πρακτικής μας συνήθειας.
Εδώ για να μη παρεξηγηθώ οφείλω να εξηγηθώ ότι δεν μιλώ για τις καθεστηκυίες θρησκείες ,αυτές είναι συνιστώσες των αλλοτριωμένων κοινωνιών και το αποδεικνύουν αυτό στην πράξη...Οι διαχρονικοί Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ,οι δάσκαλοι που δίδασκαν και νόμο δεν εκράταγαν...Αυτό έκαμαν πάντα οι θιασώτες του υποκριτικού μανιερισμού έπαιζαν τος εαυτό τους αντί του ρόλου τους. Αντί να είναι τα υποδείγματα προς μίμηση ήσαν οι καπηλευτές θρησκέμποροι με θεό την κοιλία τους,που υπηρετούσαν στο της αρετής νεκροτομείο παρά στο της αρετής έστω νηπιαγωγείο...
φ.σ
|
