 "Μέγας δε πλουτισμός είναι η ευσέβεια μετά αυταρκείας." Προς Τιμόθεον Α' 6:6
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ
Στις ημέρες μας περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν ακούμε για ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας μας. Είναι όντως μια δυσάρεστη κατάσταση για την οποία όλοι απευχόμαστε να βρεθούμε γιατί όντως τα αποτελέσματα θα είναι δυσάρεστα και ακόμα περισσότερο επίπονα για όλους μας. Τα αίτια είναι λίγο πολύ γνωστά. Από την μία η κακή διαχείριση της οικονομίας από τους κατά καιρούς ‘υπεύθυνους’ διαχειριστές , από την άλλη η αλόγιστη σπατάλη και ο υπερκαταναλωτισμός από πολλά νοικοκυριά -το να ξοδεύω δηλαδή περισσότερα από όσα εισπράττω- μας έφερε στο να μην μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε. Ενέργειες πράξεις και προσδοκίες μάταιες πολλές φορές, όπου μπροστά στην διαπίστωση αυτή καταλογίζουμε ευθύνες στο τραπεζικό σύστημα στις προτροπές των ειδικών και λιγότερο στους εαυτούς μας αφού τελικά εμείς είμαστε οι υλοποιητές αυτών των πράξεων. Επόμενο λοιπόν να υπάρχει αυτή η δυσάρεστη κατάσταση με τον φόβο διάχυτο σε κάθε ανθρώπινη ψυχή σχετικά με το μέλλον του, την οικογένειά του, την επαγγελματική του σταδιοδρομία αλλά και την πνευματική του ηρεμία και ψυχική γαλήνη. Οι άνθρωποι περπατούν και μονολογούν, τα νεύρα είναι τεντωμένα –όλων μας- ενώ μπορείς να ‘αρπαχτείς’ με κάποιον ακόμα και αν συναντηθεί το βλέμμα σου με αυτόν στα φανάρια! Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τα αίτια της ύπαρξης του απάνω στην γη και δεν λίγοι αυτοί που πιστεύουν πώς η ζωή τους θα είναι μόνο πόνος, άγχος, στεναχώρια, αβεβαιότητα, αρρώστιες και τελικά ο θάνατος η λύτρωση από τα παραπάνω δεινά. Δεν είναι πάλι λίγοι αυτοί που προσπαθούν να κερδίσουν λίγες σταγόνες ευτυχίας μέσα σε κοσμικές διασκεδάσεις λέγοντας ‘ πόσα χρόνια θα ζήσουμε;’ Διαπιστώνοντας έπειτα την ουτοπία στην οποία βρίσκονται και επιβεβαιώνοντας πώς όλος αυτός ο τρόπος ζωής και συναναστροφής οριστικοποιεί πώς δεν έχουν χρεοκοπήσει μόνο οικονομικά αλλά και πνευματικά. Αποτέλεσμα της πνευματικής χρεοκοπίας η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον δημιουργό του.
Όλες αυτές οι θεωρίες που κατά καιρούς αναπτύσσονται και αφορούν την όλως τυχαία και τυφλή ύπαρξη του ανθρώπου επάνω στην γη και που τις ασπάζονται όλοι οι μοντέρνοι και ‘σύγχρονοι’ με το πνεύμα της εποχής άνθρωποι (για να μην θεωρούν τον εαυτόν τους οπισθοδρομικό) έχουν σαν αποτέλεσμα αυτή την κατάσταση που βλέπουμε σήμερα.
Ψαλμοί 2:3 Ας διασπάσωμεν τους δεσμούς αυτών, και ας απορρίψωμεν αφ' ημών τας αλύσεις αυτών.
Παραμερίζοντας ο άνθρωπος τον Θεό παραμερίζει τον νόμο του ώστε άμεσα να αισθάνεται ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, δηλαδή κατά ένα τρόπο καυτηριάζει την συνείδησή του και όταν καυτηριάζω κάτι στο σώμα μου το κάνω πλέον ξένο προς τον εαυτόν μου, δεν το αισθάνομαι όταν το αγγίζω.
Τιμόθεος Α' 4
1. Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων,
2. διά της υποκρίσεως ψευδολόγων, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην,
Έτσι, δεν αισθάνεται, (σε όποιον συμβαίνουν τα παραπάνω) τις απαγορεύσεις στον νόμο του Θεού με αποτέλεσμα τον εκτροχιασμό και τον πνευματικό του θάνατο. Ο άνθρωπος μπορεί να έχει αναπτυχθεί τεχνολογικά να έχει πολλές ανέσεις αλλά έχει χάσει την πνευματικότητά του έχει καταστρέψει το περιβάλλον -το σπίτι του- αλλά παρ όλα αυτά λέει πώς τελικά θα πάνε όλα καλά βλέπει το δέντρο δηλαδή και όχι το δάσος -όπως λέγει και ένα σύγχρονο σλόγκαν- αλλά θα πρόσθετα πώς να δει το δάσος αφού και αυτό έχει καεί. Ξεχνά ή μάλλον αγνοεί πως οι πρωτόπλαστοι πριν ακόμα αμαρτήσουν πριν λάβει η γη και όλα τα εν αυτή την κατάρα της φθοράς και του θανάτου έλαβαν την εντολή από τον Θεό να προσέχουν τον παράδεισο το τότε σπίτι τους και να εργάζονται σε αυτόν.
Γένεσις 2 ,15 Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ διά να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν.
Παρόμοια ήταν η εντολή να φυλάτουν και να καλλιεργούν και τον πνευματικό παράδεισο ,τον πνευματικό κήπο, τον πνευματικό αγρό που είναι η καρδιά κάθε ενός ανθρώπου έτσι ώστε ο σπόρος -λόγος του Θεού- το ‘θέλω’ του Θεού στον άνθρωπο να ευδοκιμεί να κάνει καρπούς ευάρεστους σ’ Αυτόν.
Λουκάς 3:8 Κάμετε λοιπόν καρπούς αξίους της μετανοίας, και μη αρχίσητε να λέγητε καθ' εαυτούς, Πατέρα έχομεν τον Αβραάμ· διότι σας λέγω ότι δύναται ο Θεός εκ των λίθων τούτων να αναστήση τέκνα εις τον Αβραάμ.
Όταν όμως η πνευματική αυτή γη δεν παράγει τίποτε τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτή; Είναι πλέον άχρηστη αφιλόξενη ακατοίκητη μια και κανείς δεν μπορεί να βασιστεί σε αυτή για να ζήσει. Είναι μια γη χρεοκοπημένη.
Εβραίους 6, 7. Διότι γη, ήτις πίνει την πολλάκις ερχομένην επ' αυτής βροχήν και γεννά βοτάνην ωφέλιμον εις εκείνους, διά τους οποίους και γεωργείται, μεταλαμβάνει ευλογίαν παρά Θεού·
8. όταν όμως εκφύη ακάνθας και τριβόλους, είναι αδόκιμος και πλησίον κατάρας, της οποίας το τέλος είναι να καυθή.
Μπορούμε να εξετάσουμε ο καθένας μέσα στην καρδιά του τι είδους γη είμαστε. Πιστεύω πώς δεν είναι δύσκολο δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια μόνο μα μην εμπλακούμε στην μέθοδο του καυτηριασμού της πνευματικής πλέον αναισθησίας.
Αποκάλυψις 2:5 Ενθυμού λοιπόν πόθεν εξέπεσες και μετανόησον και κάμε τα πρώτα έργα· ει δε μη, έρχομαι προς σε ταχέως και θέλω κινήσει την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν δεν μετανοήσης.
Αποκάλυψις 3:3 Ενθυμού λοιπόν πως έλαβες και ήκουσας, και φύλαττε αυτά και μετανόησον. Εάν λοιπόν δεν αγρυπνήσης, θέλω ελθεί επί σε ως κλέπτης, και δεν θέλεις γνωρίσει ποίαν ώραν θέλω ελθεί επί σε.
Μπορούμε -έστω και τώρα- να σκεφτούμε, να αναλογιστούμε τα λάθη μας και να επιστρέψουμε στον Κύριο, όσο είμαστε ακόμα στην ζωή, ο Κύριος βρίσκεται κοντά μας βλέπει την χρεοκοπημένη πνευματική κατάστασή μας και απλώνει τα χέρια του καλώντας μας κοντά του καλώντας μας να μας ξεκουράσει από τα προβλήματα και να μας ανυψώσει πνευματικά.
Ησαΐας 55:3 Κλίνατε το ωτίον σας και έλθετε προς εμέ· ακούσατε και η ψυχή σας θέλει ζήσει· και θέλω κάμει προς εσάς αιώνιον διαθήκην, τα ελέη του Δαβίδ τα πιστά.
Μέσα από τον αστείρευτο πλούτο του λόγου του μέσα από την Αγία Γραφή μπορούμε να πλουτίσουμε να πάψουμε πλέον να έχουμε την αίσθηση του πνευματικού κενού, της πνευματικής ανυπαρξίας που βρίσκεται ο σημερινός κοσμικός άνθρωπος. Ο πνευματικός όμως άνθρωπος μπορεί να μην έχει υλικά αγαθά και ανέσεις γνωρίζει όμως πώς όλα αυτά είναι μάταια, πρόσκαιρα και εφήμερα όπου τα περισσότερα οδηγούν στον κορεσμό και την κατάθλιψη παρά στην ευτυχία. Ο Ιησούς προτρέπει:
Ματθαίος 6,19. Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης, όπου σκώληξ και σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται διατρυπούσι και κλέπτουσιν.
20. Αλλά θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σκώληξ ούτε σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται δεν διατρυπούσιν ουδέ κλέπτουσιν·
21. επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας.
Από την βίβλο μπορούμε να πάρουμε όσο πνευματικό πλούτο θέλουμε χωρίς φορτία δυσβάσταχτα με μηδενικά spreads αλλά πάνω από όλα με την υπόσχεση, την διαβεβαίωση του πατέρα Θεού πώς όσο απολαμβάνουμε από πνευματικό αυτό τραπέζι και λαμβάνουμε τους θησαυρούς γνώσεως και σοφίας τόσο έχουμε την διαβεβαίωση πώς Αυτός θα είναι πάντοτε μαζί μας να μας προεξοφλεί στην ζωή μας πώς μένοντας κοντά του όχι μόνο δεν έχουμε τον φόβο να χρεοκοπήσουμε αλλά υπόσχεται σε κάθε πιστό την ουράνια βασιλεία του αιώνια, ασάλευτη στην οποία όποιος βρεθεί άξιος να εισέλθει θα διαπιστώσει πόσο καλά έκανε που ούτε αγόραζε ούτε πουλούσε , δεν είχε συναναστροφές με τον κόσμο αυτό δηλαδή, απλούστατα διότι είχε το σφράγισμα του Θεού στο δεξί χέρι και στο μέτωπό του και όλη του η ζωή και η συμπεριφορά του έδειχνε Χριστό και ευαγγέλιο.
Ρωμαίους 12:2 και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.
Αυτή είναι η πραγματική ανακούφιση -απελευθέρωση- και μακάριος αυτός που ελπίζει στην σωτηρία αυτή μια και είναι η μοναδική και απόλυτη. Όλα τα υπόλοιπα όσες ανέσεις και απολάυσεις να μας προσφέρουν δεν μας ωφελούν πνευματικά σε τίποτε. Το αντίθετο μάλιστα, μπορεί να γίνουν αγκάθια να πνίξουν τον σπόρο της σωτηρίας να πουλήσουμε μόνοι μας τα πρωτοτόκια της προσφοράς για την αιώνια ζωή για ένα πιάτο φακή, για κάτι εφήμερο παροδικό μη σωτήριο.
Αποκάλυψις 3:11 Ιδού, έρχομαι ταχέως· κράτει εκείνο το οποίον έχεις, διά να μη λάβη μηδείς τον στέφανόν σου.
Ας μην ξεχνάμε το αμάρτημα της ειδωλολατρίας διότι σε ότι έχει δώσει ο άνθρωπος την καρδιά του αυτό και λατρεύει. Όταν αντί του Θεού λατρεύει τα υλικά αγαθά και επιδιώκει την κοσμική πρόσκαιρη ευημερία παραμερίζοντας την πνευματική δεν είναι ένα είδος ειδωλολατρίας; Έτσι ονομάζεται η πλεονεξία μέσα από την βίβλο: Κολοσσαείς 3:5 Νεκρώσατε λοιπόν τα μέλη σας τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν και την πλεονεξίαν, ήτις είναι ειδωλολατρεία. Ως καλοί διάκονοι καλό θα είναι να μεριμνάμε καλώς τα του οίκου μας έκαστος μια και αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε οικογένεια και υποχρεώσεις αλλά να μην χρησιμοποιούμε αυτή τη δικαιολογία σαν πρόφαση να αναλωνόμαστε και να κοπιάζουμε πλουτίζοντας υλικά αλλά χρεοκοπώντας πνευματικά.
Παν.Κακούρης
|
