Συντάχθηκε απο τον/την Administrator
|
Περιμένω μιά άνοιξη
Περιμένω μιά άνοιξη,
στην καρδιά του χειμώνα,
μιά χαρούμενη άνοιξη
με λουλούδια και φως,
να' ν'πλημμύρα τ'αρώματα,
να γυρνούνε στους δρόμους
οι άνθρωποι αμέριμνοι,
ναν' κοντά ο Θεός.
Περιμένω μιά άνοιξη,
κι ας με δέρνουν οι μπόρες,
με τα μάτια ολάνοιχτα,
με τα χείλη κλειστά,
μπρος στην πόρτα μου στέκομαι,
και μετράω τις ώρες,
πότε θα΄ρθει στο διάβα μου
με τα χέρια ανοιχτά.
Ω! κι αν σμίγουν τα δάκρυα
στη βροχή που σταλάζει,
εγώ βλέπω στο δρόμο μου
ένα φως μακρινό,
πάνω απ'όλα τα σύννεφα,
πάνω απ'όλες τις μπόρες,
αντικρίζω την άνοιξη
στο βαθύ ουρανό.
Κάποια μέρα ηλιόλουστη
θα με πάρει στα χέρια
λευκοφτέρουγος άγγελος
να με πάει εκεί,
πάνω απο τ'ανθρώπινα,
πιό ψηλά κι απ' τ'αστέρια,
στην αιώνια την άνοιξη,
στην αιώνια ζωή.
Ρέα Συλβία
απο την ποιητική συλλογή της
επι πτερύγων” 1959-1969
|
|
Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 20 Δεκέμβριος 2010 23:25 |