Μελετώντας την Καινή Διαθήκη

«Εταίρε εφ’ο πάρει» ή «Εταίρε εφ’ ω πάρει;»

1. Το ρήμα εταιρίζω, είμαι εταίρος. Σύντροφος. Μετέχω κοινωνικού και κυρίως οικονομικού σχήματος. Δεσμός. Μέλος Συλλόγου. Φατρίας. Αλλά και ανήκω εις την αυτή πολιτική μερίδα.

2. «Ω, εταίρε» (Καλέ μου φίλε). Οι μαθητές του Σωκράτη εκαλούντο εταίροι. Και Ξεν. Απομνημονεύματα 2/8. Οι ιππείς των Μακεδόνων (οι «άριστοι») εκαλούντο «εταίροι».

3. «Εταίροι» εκαλούντο και οι εις τα στάδια μετέχοντες (παιδιά), στο ίδιο παιχνίδι. Συμπαίκτες.

4. α) Στο Μτθ. 20/13 «εταίρος», ο συνεργάτης. Ο μετέχων σε κοινή -οικονομική κυρίως- επιχείρηση. Τιμητική έκφραση. β) Στο Μτθ. 22/12 «εταίρος», ο καλούμενος. Ο τιμούμενος. Ο μέτοχος τραπέζης (φαγητού). Ο εξέχων.
   γ) Στο Ματθ 26/47, έχουμε δυο γραφές. Η μία και επικρατούσα: «Εταίρε εφ’ οπαρει» με καίρια σημασία «Φίλε για ποιό λόγο ήρθες ;» «.Βρίσκεσαι εδώ;» ''Ποιά αιτία σε έφερε;»
   δ) Αλλά στον Γρηγοριανό κατάλογο με το χαρακτηριστικό «ιχ.χ''(ν. Soden σ 90) γνωστόν σαν Κώδικας Ναnianuς της Βιβλιοθήκης Venedig, η γραφή έχει ως ακολούθως: «Εταίρε εφ’ ω πάρει (U 33 pm) κατά την υποσημείωση στην έκδοση της «ΒΙΒLΙΑ» της αμερικανικής βιβλικής εταιρείας» Novum Testamentum Graece edidit Eberhard Nestle ) Edidit Alfred Schmoller (Γερμανία, Στουτγάρδη – NS 293C).

Πρόκειται για σοβαρή υποσημείωση –αν και ο Κώδικας V δεν θεωρείται εκ των κυρίων Κωδίκων- που στηρίζεται σε εργασίες όπως εκείνη του Constantınus Tıscherndorf (Λειψία 1869), των B.F. Westcott και C.R. Gregorf- Cambridge and London 1881 και 1886, του R.F. Weifmouth, London 1886, κλπ.

Αλλά εάν ακολουθηθεί η γραφή «εφ’ω» σημαίνει «εναντίον ποιού;» Οπότε αλλάζει το νόημα. Παίρνει έννοια λύπης. Είναι έκφραση οίκτου. Ίσως λεπτού παραπόνου. Γιατί όχι; έσχατης προειδοποίησης?

Ας κρατήσουμε και τούτο το ερμηνευτικό ενδεχόμενο. Ίσως ακραίο. Αλλά κειμενικό. Και από αυτή την ερμηνεία και θέση , ας προσανατολίσουμε ζωή, πράξεις, δρόμους, συμπεριφορές έναντι του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Σ.Ι.Π.